De Papoeas’s zouden volgens het ‘plan Bunker’ in 1969 mogen
kiezen voor onafhankelijkheid of definitieve aansluiting bij Indonesië. Deze
afspraak werd voorspelbaar niet nagekomen: de Act of free choice werd in 1969 met medeweten en steun van de
Nederlandse regering, onder het ‘controlerende’ oog van de VN, zodanig
gemanipuleerd dat de Papoea’s geen enkele kans hadden om voor onafhankelijkheid
te kiezen. Het werd een ‘Act of no choice’.
In opdracht van de Nederlandse regering (het politiek geweten
knaagde?) werd in 2005 door P.J. Drooglever een rapport geschreven: Een daad van vrije keuze (uitgeverij
Boom). Een onafhankelijke minutieuze studie van de uitwerking van het Plan
Bunker. Een titel met cynische bijklank, want de conclusies lieten niets heel
van het beoogde concept van de Act of free choice. Zie bv. http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/Nieuws/archief/article/detail/654466/2005/11/16/Geschiedschrijver-ontmaskert-Daad-van-Vrije-Keuze.dhtml
Met de conclusies van Drooglever is op politiek niveau niets
gedaan.
De Papoea’s zélf hebben zich nooit neergelegd bij de
overdracht en de Act of no choice. Er
zijn verschillende kleinere en grotere vrijheidsbewegingen ontstaan, waarvan de
OPM (Organisasi Papua Mederdeka) de oudste is.
Er zullen vandaag demonstraties plaats vinden in
West-Papua en elders. Misschien ook wel in ons nieuwe koninkrijk. Of ze de pers
halen …?
Blijf op de hoogte bv. via een van de vele Papua-sites:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten